Czy wyobrażamy sobie dzień bez ulubionej herbaty? Choć jest znana od wieków, to na całym świecie rozpowszechniła się stosunkowo niedawno, ale od razu zyskała na popularności. W niniejszym artykule doradzimy Wam jak parzyć aromatyczny napój. Prześledzimy jego historię i ekspansję w Polsce. Zabierzemy Was w podróż po różnych zakątkach świata.

Herbata oryginalnie pochodzi z Chin. Przez miejscowych znana jest od tysięcy lat, ale na temat jej odkrycia obrosły jedynie legendy i niesprawdzone mity. Chińczycy bardzo długo strzegli tajemnicy aromatycznego naparu. Dopiero w 803 roku n. e. jeden z mnichów przewiózł nasiona krzewu herbacianego do Japonii. Z najstarszych zapisków wiemy, że liściasty napój szybko zyskał na popularności wśród wyższych sfer. Jakiś czas później zaczęła się kształtować ceremonia parzenia i picia herbaty. Po raz pierwszy Europa Zachodnia usłyszała o naparze pod koniec XVI wieku. Nieco wcześniej dowiedzieli się o niej Rosjanie. Sporo czasu zajęło zanim napój zalał cały świat.

• Do Polski herbata trafiła w okresie panowania dynastii Wazów. Napój przyprowadziła na dwór francuska księżna Maria Ludwika, żona Władysława IV, a później jego brata Jana Kazimierza.
• Na samym początku aromatyczny napar nie zaskarbił sobie sympatii Polaków. Herbatę sprzedawano jako produkt leczniczy, a ludzie nie potrafili jej parzyć. Zwyczaj picia czaju rozpowszechnił się na dobre w XIX wieku, głównie w zaborze rosyjskim.
• Co ciekawe według danych z 2017 roku Polacy piją więcej herbaty niż mieszkańcy Chin czy Japonii. Badania Comtrade dają nam 4. miejsce w Europie i 9. na świecie.
• Najchętniej sięgamy po czarną herbatę w torebkach. Warto odnotować, że coraz większą popularność zyskują inne odmiany bursztynowego napoju, tj. Earl Grey i zielona.
• Choć niemal na całym świecie liściasty napój nazywany jest od chińskiego słowa cha, to Polacy postawili na oryginalność. Nasze określenie „herbata” pochodzi z łacińskiej zbitki słów: herba (zioło) i thea (zlatynizowane „cha”).

Po raz kolejny wcielimy się rolę "Pogromców Mitów" i obalimy jeden z nich! Wszystkie herbaty pochodzą z jednego rodzaju krzewu, a ich odmiany biorą się z innego procesu produkcji.

• Zielona herbata – jeden z najstarszych rodzajów herbaty. Poddawany jest tylko minimalnej obróbce. Właściwości prozdrowotne zielonego naparu znane są na całym świecie.
• Czarna herbata – najpopularniejszy rodzaj aromatycznego naparu:
  • Stanowi 80% światowej konsumpcji herbaty.
  • Przechodzi przez wszystkie procesy produkcji: więdnięcie, skręcanie, pełną oksydację (czyli utlenianie) i suszenie.
  • Czarna herbata potrafi zachować swój smak przez wiele lat. Dlatego od dawna jest jednym z ważniejszych przedmiotów handlu.
  • Legenda głosi, że powstała przez zupełny przypadek. W trakcie transportu morskiego ładunek zielonej herbaty namókł, dzięki czemu utleniły się liście.
• Czerwona herbata (Pu Erh) – ten rodzaj herbaty Chińczycy zaliczają do grupy „czarnych”. Poddawana jest dodatkowemu procesowani fermentacji już po ususzeniu liści.
• Biała herbata – to delikatna i szlachetna odmiana herbaty. Młode listki oraz pąki zbiera się wczesną wiosną i suszy pod wpływem naturalnej temperatury.
• Żółta herbata – miejska legenda głosi, że żółta herbata przez swój kolor początkowo była zarezerwowana tylko dla rodziny cesarskiej. Charakterystyczna barwa wynika z innego procesu produkcji.

Zacznijmy od sprawy kluczowej. Najważniejszą rolę w smaku herbaty odgrywają liście oraz czas ich parzenia. Temperatura także bywa istotna, więc do odpowiedniego parzenia herbaty najlepiej wykorzystać czajnik elektryczny Yoer Crystal z termometrem. Mamy dla Was małą ściągę:

• Czarna herbata – możemy zalać wrzątkiem lub świeżo zagotowaną wodą o temperaturze mniej więcej 95-98°C.
• Czerwona herbata (oolong) – parzymy w cieczy od 90 do 95°C.
• Żółta herbata – zalewamy wodą około 85°C i pozostawiamy bez przykrycia.
• Zielona herbata – parzymy w cieczy podgrzanej do temperatury 70-80°C.
• Biała herbata – najlepiej zalać wodą o temperaturze 85-95°C.
• Herbat owocowe i ziołowe – zalewamy wrzątkiem.

Zapnijcie pasy i rozsiądźcie się wygodnie w fotelach, bo teraz zabierzemy Was w małą podróż dookoła świata. Poznajcie tradycje picia herbaty w różnych zakątkach świata.

• Argentyna – to właśnie z kraju wołowiny pochodzi yerba mate. Ten rodzaj herbaty pomału zyskuje popularność i świadomość odbiorców. Napój wytwarzany jest z liści ostrokrzewu paragwajskiego. Pije się go z charakterystycznego naczynia z metalową słomką.
• Japonia – kraj matchy, czyli sproszkowanej zielonej herbaty. Ten napój wyróżniają doskonałe właściwości zdrowotne oraz intensywny smak. Działa odprężająco, łagodzi stres, wpływa na samopoczucie i poprawia metabolizm. Matchę można pić na różne sposoby. Na ciepłe dni polecamy dodatek toniku, soku z limonki i kostek lodu.

• Rosja – według rożnych źródeł herbata na Kreml dotarła przez chińskich kupców albo Kozaków z Mongolii. Czaj parzy się w samowarze i zalewa wrzątkiem. Do złocistego naparu najlepiej przypasują cytryna, kostki cukru czy konfitura.
• Tajwan – z tej małej wyspy u wybrzeży Chin pochodzi Bubble Tea. Napój przygotowuje się na bazie herbaty (zielonej lub czarnej) z dodatkiem cukru, kulek z tapioki, mleka czy syropu owocowego. Najczęściej serwowany jest na zimno, w wysokich, przeźroczystych kubkach oraz ze słomką o dużej średnicy. W Polsce herbata bąbelkowa zyskała ostatnio popularność za sprawą utworu rapera Quebonafide i Darii Zawiałow „Bubbletea”.

• Turcja słynie z mocnej herbaty. Çay trafił do Azji Mniejszej w czasach Imperium Osmańskiego i znalazł swoje miejsce w tradycji. Teraz złocisty napar pije się niemal wszędzie i o każdej porze dnia. Liście herbaty parzy się w specjalnym czajniczku zwanym çaydanlık. Przygotowany napój podaje się w filiżankach o kształcie tulipana, czyli symbolu całego kraju.

Sensu stricto herbaty ziołowe i owocowe nie są herbatami. To napary z ziół, suszonych owoców lub ich mieszanki, które tylko potocznie określamy mianem "herbaty". Mają doskonałe właściwości smakowe i lecznicze.

• Szałwia – polecana przy infekcjach dróg oddechowych. Wzmacnia układ odpornościowy organizmu.
• Mięta – stosowana na problemy ze strony przewodu pokarmowego.
• Rumianek – poprawia proces trawienia i reguluje poziom cukru we krwi. Rumianek warto pić także przed snem, ponieważ posiada właściowości wyciszające.
• Pokrzywa – sama roślina nawet przy minimalnym doktnięciu powoduje bolesne podrażnienia skóry. W formie naparu działa pozytywnie na układ moczowy i trawienny.
• Koper włoski – doskonały w łagodzeniu różnych dolegliwości układu pokarmowego.
• Melisa – przez większość ludzi jest znana ze swoich znakomitych właściwości odprężających i uspokajających.

Na rynku znajdziemy różne rodzaje czajników. Dla osób, które cenią sobie funkcjonalność, szybkość i swobodę działania, polecamy czajniki elektryczne. Ceny najtańszych modeli, wykonanych z tworzywa sztucznego, zaczyna się już od 35 złotych. Produkty klasy premium wyróżniają się oryginalnym designem, który znakomicie sprawdzi się w nowoczesnej kuchnii. Na taki czajnik musimy wydać ponad 150 złotych. Jeśli nie chcesz popełnić błedu przy zakupie wymarzonego sprzętu, to warto zapoznać się z naszym eksperckim blogiem, zapraszamy tutaj. Jeśli interesują Cię czajniki elektryczne marki Yoer, kliknij tutaj.